W rzeczywistości niektórzy Ojcowie Założyciele tego kraju wspierali korzystanie z funduszy loteryjnych, w tym George Washington, który bezskutecznie próbował zebrać fundusze na budowę Virginia's Mountain Road. Nawet Thomas Jefferson uważał loterie za „niezbędne”. Benjamin Franklin bezskutecznie próbował zebrać fundusze na zakup armaty z czasów wojny o niepodległość w Filadelfii.
John Hancock z powodzeniem sfinansował odbudowę Faneuil Hall w 1761 roku. Do 1832 roku w ośmiu stanach odbyło się 420 loterii. To właśnie dochody z loterii sfinansowały budowę budynków uczelni w Yale i Harvardzie. W rzeczywistości stany południowe finansowały Rekonstrukcję za pomocą loterii po zakończeniu wojny domowej.
Pomysł wykorzystania wpływów z loterii na finansowanie projektów rządowych pochodzi z Anglii. W XVII wieku Anglia wykorzystała wpływy z loterii na finansowanie kolonii Jamestown.
Sąd Najwyższy orzekł w 1878 roku, że gry loteryjne są demoralizujące dla obywateli amerykańskich, a Kongres zakazał używania poczty do reklamowania gier loteryjnych. Jednak te działania nie powstrzymały większości stanów w USA przed zalegalizowaniem rządowych gier loteryjnych.
W 1898 roku Louisiana Lottery Company (LLC) zmonopolizowała loterie w stanie Luizjana, osiągając ponad 20 milionów dolarów sprzedaży. Ponad 90 procent funduszy prywatnej loterii LLC pochodziło spoza Luizjany. Specjalne pociągi regularnie przewoziły tysiące paragonów do siedziby firmy w Nowym Orleanie. Ponieważ założyciel firmy płacił łapówki, firma unikała podatków.
LLC zarobiła 48 proc. zysku, nawet po ogromnych łapówkach płaconych przez firmę. Dodając niesprzedane bilety do beczki, z której wybierano zwycięskie liczby, firma często fałszowała system, aby wygrać własną nagrodę pieniężną. Prezydent Benjamin Harrison potępił pozbawione skrupułów agencje loteryjne, a Kongres zakazał przenoszenia losów na loterię przez granice stanowe lub pocztą. Skandaliczny system loterii w Luizjanie zepsuł opinię opinii publicznej na temat loterii w ogóle.